Światło jest to promieniowanie elektromagnetyczne o długościach z zakresu 380-780nm, na które reaguje oko ludzkie (światło widzialne). W optyce termin światło obejmuje również promieniowanie podczerwone i nadfioletowe. W tym znaczeniu światło nazywa się promieniowaniem optycznym.
Zjawiska, którym podlega światło wskazują na jego podwójny charakter: jest ono zarówno falą elektromagnetyczną jak i strumieniem cząstek. Obydwie te cechy światła połączyła teoria dualizmu korpuskularno-falowego. Przykładowo o charakterze falowym światła świadczy dyfrakcja, interferencja, polaryzacja, odbicie światła na granicy dwóch ośrodków optycznych, zaś o charakterze cząsteczkowym (korpuskularnym) świadczy zjawisko fotoelektryczne, w którym to pod wpływem padającego promieniowania wyrzucane są elektrony z powierzchni ciała stałego. Innymi zjawiskami, których nie można wytłumaczyć korzystając z falowej natury światła są emisja i absorpcja światła przez atomy i cząsteczki oraz zjawisko Comptona, czyli odbicia fotonów promieni Rentgena na elektronach.
Według Einsteina światło to strumień cząstek tzw. fotonów, z których każda niesie porcję energii, czyli kwant energii. Wartość tej energii równa jest iloczynowi stałej proporcjonalności zwanej stałą Plancka h i częstotliwości światła \(\nu\) według wzoru:
\(E=h\cdot\nu\)
Prędkość światłą w próżni jest najszybszą możliwą prędkością w przyrodzie. Oznaczamy ją literą c i wynosi ona \(c=299792458\frac{m}{s}\) . Z punktu widzenia teorii względności światło jest nośnikiem informacji. Fakt przenoszenia informacji za pomocą światła ma znaczenie fundamentalne - stał się on podstawą nowej wizji czasu i przestrzeni.
Światło Wasze opinie