Metody prezentacji rzeźby terenu na mapie

METODA

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE

kopczykowa

- najbardziej prymitywna

- forma terenu przedstawiana w formie ustawionych w ciągi wzniesień i pasm górskich kopców z zakreskowanymi stokami wschodnimi

- tą metodą są przedstawiane współcześnie góry

perspektywiczna

- rysunek w rzucie poziomym 

- przejście na ukośne ujęcie przedstawienia rzeźby

- rysunek staje się coraz bardziej szczegółowy

- mapa oświetlona z lewej strony (cień pojawia się z prawej) 

kreskowa/szrafowa

- metoda używana do oznaczania terenu o silnych spadkach

- zasada „im stromiej tym ciemniej”

- wraz ze wzrostem nachylenia terenu wzrasta grubość kreski/ zwiększa się natężenie kresek

- natężenie kresek zależy od kąta nachylenia terenu

- teren oświetlony jest pionowo z góry

- 5 stopni i 45 stopni- progowe wartości- stoki o nachyleniu mniejszym niż 5 stopni są całkiem rozświetlone, stoki o nachyleniu ponad 45 stopni są całkiem zacienione

- kierunek kresek musi być zgodny z kierunkiem ruchu wody przy stoku

cieniowania

- początkowo na mapach rysowanych ręcznie- uproszczenie metody kreskowej

- podstawowe założenie: skośne oświetlenie terenu przedstawianego na mapie

- źródło światła znajduje się na północnym zachodzie ( lewy górny narożnik), pod kątem ok 45 stopni, w nieskończoności- różne gradacje cienia (stopnie natężenia)

- zależne od układu form rzeźby w stosunku do kierunku, z którego padały promienie świetlne

- od ekspozycji stoków, wzniesień, bądź zboczy, dolin czyli od nachylenia terenu (najbardziej rozświetlone stoki o nachyleniu 45 stopni)

poziomicowa

- stosowana w odniesieniu do wysokości i głębokości

- izohipsa- linia na mapie łącząca punkty o tej samej wysokości

- warstwica- powierzchnia na mapie pomiędzy dwoma poziomicami

- cięcie poziomicowe- pionowy
odstęp pomiędzy poziomicami na mapie
- poziomice dążą do zamknięcia obszarów o tych samych wysokościach , mają kręty przebieg, między nimi są różne wysokości
- poziomicom przypisuje się wartości bezwzględne dlatego jest możliwość wyznaczenie form względnych (stoków, zboczy)

hipsometryczna

- polega na pomalowaniu odpowiednimi kolorami warstwic (odstępy między poziomicami)- dobór kolorów jest przyporządkowany odpowiednim wysokościom
- obszary położone najniżej muszą być przedstawiane kolorami zimnymi, a najwyżej kolorami ciepłymi

- barwa przedstawiają wyłącznie wysokości bezwzględne terenu przedstawianego na mapie