Wzór na współczynnik samoodparowania ma postać:
\(\beta_n=\cfrac{c_w\left(t_{n-1}-t_n\right)}{i_{wn}''-i_{wn}'}\)
\(\beta_n=\cfrac{c_w\left(t_{n-1}-t_n\right)}{i_{wn}''-i_{wn}'}\)
gdzie:
\(\beta_n\) - współczynnik samoodparowania, czyli ilość wody jaka odparuje samorzutnie podczas przepływu 1 kg wody z działu \(n-1\) do następnego działu \(n\),
\(c_w\) - ciepło właściwe wody \([\cfrac{J}{kg\cdot K}]\),
\(t_{n-1}\) - temperatura w dziale \(n-1\) \([K]\),
\(t_n\) - temperatura w dziale \(n\) \([K]\),
\(i_{wn}''\) - entalpia 1 kg pary wtórnej tworzącej się z wrzącego roztworu w \(n\)-tym dziale wyparki \([\cfrac{J}{kg}]\),
\(i_{wn}'\) - entalpia 1 kg wody wrzącej w temperaturze jaka panuje w \(n\)-tym dziale \([\cfrac{J}{kg}]\).
\(\beta_n\) - współczynnik samoodparowania, czyli ilość wody jaka odparuje samorzutnie podczas przepływu 1 kg wody z działu \(n-1\) do następnego działu \(n\),
\(c_w\) - ciepło właściwe wody \([\cfrac{J}{kg\cdot K}]\),
\(t_{n-1}\) - temperatura w dziale \(n-1\) \([K]\),
\(t_n\) - temperatura w dziale \(n\) \([K]\),
\(i_{wn}''\) - entalpia 1 kg pary wtórnej tworzącej się z wrzącego roztworu w \(n\)-tym dziale wyparki \([\cfrac{J}{kg}]\),
\(i_{wn}'\) - entalpia 1 kg wody wrzącej w temperaturze jaka panuje w \(n\)-tym dziale \([\cfrac{J}{kg}]\).
Wzór na współczynnik samoodparowania - jak stosować w praktyce?