Wzór na równanie Bernoulliego (dla cieczy nieściśliwej, lepkiej oraz dla przepływu stacjonarnego, bezwirowego) ma postać:
\(e_m=\cfrac{v^2}{2}+gh+\cfrac{p}{\rho}=const\)
\(e_m=\cfrac{v^2}{2}+gh+\cfrac{p}{\rho}=const\)
gdzie:
\(e_m\) - energia jednostki masy płynu \([J]\),
\(v\) - prędkość liniowa płynu w rozpatrywanym miejscu \([\cfrac{m}{s}]\),
\(g\) - przyspieszenie ziemskie \([\cfrac{m}{s^2}]\),
\(h\) - wysokość w układzie odniesienia, w którym liczona jest energia potencjalna \([m]\),
\(p\) - ciśnienie płynu w rozpatrywanym miejscu \([\cfrac{N}{m^2}]\),
\(\rho\) - gęstość płynu \([\cfrac{kg}{m^3}]\).
Równanie Bernoulliego może być stosowane z pewną dokładnością dla idealnych płynów ściśliwych (typu barotropowego). Wtedy równanie przyjmuje postać:
\(\cfrac{v^2}{2}+gh+\varepsilon +\cfrac{p}{\rho}=const\)
gdzie:
\(\varepsilon\) - energia wewnętrzna płynu na jednostkę masy \([\cfrac{J}{kg}]\).
\(e_m\) - energia jednostki masy płynu \([J]\),
\(v\) - prędkość liniowa płynu w rozpatrywanym miejscu \([\cfrac{m}{s}]\),
\(g\) - przyspieszenie ziemskie \([\cfrac{m}{s^2}]\),
\(h\) - wysokość w układzie odniesienia, w którym liczona jest energia potencjalna \([m]\),
\(p\) - ciśnienie płynu w rozpatrywanym miejscu \([\cfrac{N}{m^2}]\),
\(\rho\) - gęstość płynu \([\cfrac{kg}{m^3}]\).
Równanie Bernoulliego może być stosowane z pewną dokładnością dla idealnych płynów ściśliwych (typu barotropowego). Wtedy równanie przyjmuje postać:
\(\cfrac{v^2}{2}+gh+\varepsilon +\cfrac{p}{\rho}=const\)
gdzie:
\(\varepsilon\) - energia wewnętrzna płynu na jednostkę masy \([\cfrac{J}{kg}]\).
Wzór na równanie Bernoulliego - jak stosować w praktyce?