Równanie Bowden'a i Tabor'a przedstawione jest wzorem:
\(\Delta T=0,443\cfrac{\mu gV\left(Wp_m\right)^{\frac{1}{2}}}{J\left(k_1+k_2\right)}\)
\(\Delta T=0,443\cfrac{\mu gV\left(Wp_m\right)^{\frac{1}{2}}}{J\left(k_1+k_2\right)}\)
gdzie:
\(\Delta T\) - temperatura błyskowa,
\(\mu\) - współczynnik tarcia,
\(g\) - przyspieszenie ziemskie,
\(V\) - prędkość ślizgania,
\(p_m\) - twardość miększego materiału w styku ślizgowym,
\(J\) - mechaniczny równoważnik ciepła,
\(k_1\), \(k_2\) - współczynniki przewodności cieplnej.
\(\Delta T\) - temperatura błyskowa,
\(\mu\) - współczynnik tarcia,
\(g\) - przyspieszenie ziemskie,
\(V\) - prędkość ślizgania,
\(p_m\) - twardość miększego materiału w styku ślizgowym,
\(J\) - mechaniczny równoważnik ciepła,
\(k_1\), \(k_2\) - współczynniki przewodności cieplnej.
Równanie Bowden'a i Tabor'a - wzór - jak stosować w praktyce?