Poniższe równanie oparte jest na mechanizmie przepływu strumieni energii cieplnej pomiędzy stykającymi się elementami:
\(\Delta T= \cfrac{\mu WV}{4Jr\left(k_1+k_2\right)}\)
\(\Delta T= \cfrac{\mu WV}{4Jr\left(k_1+k_2\right)}\)
gdzie:
\(\Delta T\) - temperatura błyskowa,
\(r\) -średnica mikroobszaru styku nierówności,
\(W\) - obciążenie zewnętrzne,
\(J\) - mechaniczny równoważnik ciepła,
\(k_1\), \(k_2\) - współczynniki przewodności cieplnej,
\(V\) - prędkość ślizgania,
\(\mu\) - współczynnik tarcia.
Drugim równaniem Rabinowitscha jest równanie wykorzystujące związek procesu tarcia z energią powierzchniową:
\(\Delta T= \cfrac{9400\mu \gamma V}{J\left(k_1+k_2\right)}\)
gdzie:
\(\Delta T\) - temperatura błyskowa,
\(\mu\) - współczynnik tarcia,
\(\gamma\) - energia powierzchniowa,
\(J\) - mechaniczny równoważnik ciepła,
\(k_1\), \(k_2\) - współczynniki przewodności cieplnej.
\(\Delta T\) - temperatura błyskowa,
\(r\) -średnica mikroobszaru styku nierówności,
\(W\) - obciążenie zewnętrzne,
\(J\) - mechaniczny równoważnik ciepła,
\(k_1\), \(k_2\) - współczynniki przewodności cieplnej,
\(V\) - prędkość ślizgania,
\(\mu\) - współczynnik tarcia.
Drugim równaniem Rabinowitscha jest równanie wykorzystujące związek procesu tarcia z energią powierzchniową:
\(\Delta T= \cfrac{9400\mu \gamma V}{J\left(k_1+k_2\right)}\)
gdzie:
\(\Delta T\) - temperatura błyskowa,
\(\mu\) - współczynnik tarcia,
\(\gamma\) - energia powierzchniowa,
\(J\) - mechaniczny równoważnik ciepła,
\(k_1\), \(k_2\) - współczynniki przewodności cieplnej.
Wzory na równania Rabinowitscha - jak stosować w praktyce?