Wzór na rzeczywiste obciążenie cieplne ma postać:
\(q=\cfrac{Q}{F}=k\left(t_A-t_B\right)\)
\(q=\cfrac{Q}{F}=k\left(t_A-t_B\right)\)
gdzie:
\(q\) - rzeczywiste obciążenie cieplne \([\cfrac{W}{m^2}]\),
\(Q\) - strumień ciepła \([W]\),
\(F\) - powierzchnia \([m^2]\),
\(t_A\), \(t_B\) - temperatury czynników po obu stronach ściany \([K]\),
\(k\) - współczynnik przenikania ciepła \([\cfrac{W}{m^2\cdot K}]\).
\(q\) - rzeczywiste obciążenie cieplne \([\cfrac{W}{m^2}]\),
\(Q\) - strumień ciepła \([W]\),
\(F\) - powierzchnia \([m^2]\),
\(t_A\), \(t_B\) - temperatury czynników po obu stronach ściany \([K]\),
\(k\) - współczynnik przenikania ciepła \([\cfrac{W}{m^2\cdot K}]\).
Wzór na rzeczywiste obciążenie cieplne - jak stosować w praktyce?