Wzór na średnioroczną sprawność użytkową ma postać:
\(\eta_{uk}=\cfrac{\eta_{tk}}{1+\left(\cfrac{\tau_r}{\tau_p}-1\right)}\cdot \cfrac{S_{post}}{100}\)
gdzie:
\(\eta_{uk}\) - średnioroczna sprawność użytkowa \([\%]\),
\(\eta_{tk}\) - sprawność znamionowa maksymalna \([\%]\),
\(\eta_{uk}=\cfrac{\eta_{tk}}{1+\left(\cfrac{\tau_r}{\tau_p}-1\right)}\cdot \cfrac{S_{post}}{100}\)
gdzie:
\(\eta_{uk}\) - średnioroczna sprawność użytkowa \([\%]\),
\(\eta_{tk}\) - sprawność znamionowa maksymalna \([\%]\),
\(\tau_r\) - czas eksploatacji systemu \([h]\),
\(\tau_p\) - czas pracy palnika \([h]\),
\(S_{post}\) - strata postojowa związana z oddawaniem ciepła podczas postoju kotła (wyłącznie palnika) i nagrzewaniem kotła po jego ponownym uruchomieniu, uwzględniająca również straty w wyniku palenia się płomienia kontrolnego \([-]\).
\(\tau_p\) - czas pracy palnika \([h]\),
\(S_{post}\) - strata postojowa związana z oddawaniem ciepła podczas postoju kotła (wyłącznie palnika) i nagrzewaniem kotła po jego ponownym uruchomieniu, uwzględniająca również straty w wyniku palenia się płomienia kontrolnego \([-]\).
Wzór na średnioroczną sprawność użytkową - jak stosować w praktyce?