Przelicznik ilości

Czytając starsze książki czy rozmawiając ze starszymi sprzedawcami wciąż można usłyszeć takie określenia jak kopa czy mendel – nie każdy już wie, ile to sztuk.

Opis działania przelicznika ilości

Po wprowadzeniu danej jednostki przelicznik ilości automatycznie przelicza wartość dla wszystkich jednostek z danej kategorii. Kalkulator oblicza dokładną wartość jednostki, z uwzględnieniem 15 istotnych znaków. Dla wartości z zakresu poniżej 10^(-15) i powyżej 10^(15) zastosowano zapis matematyczny, np: 1.34e+16 co oznacza 1,34*10^(-16) co jest równe 0,000000000000000134.
W tabelkach ujęto następujące jednostki: sztuka, tuzin, mendel, mendel chłopski, kopa i gros. Po wprowadzenia wartości danej jednostki (obojętnie której) przelicza wartość pozostałych jednostek z danej kategorii. Aby wyczyścić („wyzerować”) narzędzie wystarczy wprowadzić dla danej (obojętnie której) jednostki wartość 0.

Każdy liczy po swojemu

Wydawać by się mogło, że liczenie to najbardziej uniwersalna rzecz na świecie – 5 to wszędzie 5, a 10 to dziesięć. I tak oczywiście jest, ale pomijając podstawową jednostkę, sztukę, większe ilości bywają w różny sposób nazywany. Popularne w naszej części świata jednostki, pojawiające się w przeliczniku ilości, wywodzą się z dawnych czasów. Wówczas były w powszechnym użyciu, dziś rzadko ktoś powie już, że kupił kopę jaj (ale wciąż powie, że minęło „kopę lat”)... Kopa była podstawową jednostką jeszcze w XIX wieku, było to 60 sztuk. Nieco większa była kopa chłopska – ta „mieściła” w sobie aż 64 sztuki. Obie jednostki mają swą genezę w sferze finansów, odnosiły się do wartości 60 groszy praskich, ale najbardziej przyjęły się w rolnictwie, gdzie używano ich do liczenia snopów, nazywanych czasem kopami, siana, zboża. Kopa dzieliła się na 4 mendle i na 5 tuzinów. O ile mendel, a więc 15 sztuk (chyba że mowa o nieco większym mendlu chłopskim, liczącym 16 sztuk, co wynikało z tego, że był 1/4 kopy chłopskiej), praktycznie został zapomniany, o tyle tuzin, 12 sztuk, ma się w miarę dobrze. Nie każdy wie już, ile wynosił gros – to słowo pochodzące z francuskiego, gdzie oznaczało dosłownie „wielki tuzin” (dziś potocznie oznacza „dużo/dużą część”), a więc 12 tuzinów, dających razem liczbę 144. Czasem używano jeszcze jednostki wielki gros, ale nie przyjęła się ona szerzej i w różnych regionach przyjmowała ona odmienne wartości, najczęściej był to tuzin tuzinów, a więc 144. To nie wszystkie używane dawniej jednostki – była jeszcze sztyga (20 sztuk), izba (40 sztuk) czy wielka setka (o dziwo, było to 120 sztuk).