Wzór na powierzchnię wymiany ciepła w jednodziałowym aparacie wyparnym ma postać:
\(A=\cfrac{Wr_w}{k\Delta t}\)
\(A=\cfrac{Wr_w}{k\Delta t}\)
gdzie:
\(W\) - ilość wody odparowanej w jednostce czasu \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(r_w\) - ciepło parowania 1 kg wody w temperaturze wrzenia \([\cfrac{J}{kg}]\),
\(k\) - współczynnik przenikania ciepła \([\cfrac{W}{m^2\cdot K}]\),
\(\Delta t\) - liczone z poniższego wzoru:
\(\Delta t=T_1-t_1\)
gdzie:
\(T_1\) - temperatura nasyconej pary grzejnej \([K]\),
\(t_1\) - temperatura wrzenia \([K]\).
\(W\) - ilość wody odparowanej w jednostce czasu \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(r_w\) - ciepło parowania 1 kg wody w temperaturze wrzenia \([\cfrac{J}{kg}]\),
\(k\) - współczynnik przenikania ciepła \([\cfrac{W}{m^2\cdot K}]\),
\(\Delta t\) - liczone z poniższego wzoru:
\(\Delta t=T_1-t_1\)
gdzie:
\(T_1\) - temperatura nasyconej pary grzejnej \([K]\),
\(t_1\) - temperatura wrzenia \([K]\).
Wzór na powierzchnię wymiany ciepła w jednodziałowym aparacie wyparnym - jak stosować w praktyce?