Wzór na stężenie roztworu opuszczającego n-ty dział wyparki wielodziałowej ma postać:
\(b_n=\cfrac{Lb_o}{L-W}\)
\(b_n=\cfrac{Lb_o}{L-W}\)
gdzie:
\(b_n\) - stężenie roztworu opuszczającego n-ty dział wyparki wielodziałowej \([\% mas]\),
\(W\) - ilość rozpuszczalnika jaką trzeba odparować w wyparce wielodziałowej \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(L\) - ilość roztworu rozcieńczonego dopływającego w jednostce czasu do wyparki \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(b_o\) - stężenie początkowe \([\% mas]\).
\(b_n\) - stężenie roztworu opuszczającego n-ty dział wyparki wielodziałowej \([\% mas]\),
\(W\) - ilość rozpuszczalnika jaką trzeba odparować w wyparce wielodziałowej \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(L\) - ilość roztworu rozcieńczonego dopływającego w jednostce czasu do wyparki \([\cfrac{kg}{s}]\),
\(b_o\) - stężenie początkowe \([\% mas]\).
Wzór na stężenie roztworu opuszczającego n-ty dział wyparki wielodziałowej - jak stosować w praktyce?