Wzór na grubość minimalną blachy czołowej w połączeniach niesprężystych prostych obciążonych statycznie ma postać:
\(t_{min}=1,2\sqrt{\cfrac{c\cdot S_{Rt}}{b_s\cdot f_d}}\)
\(t_{min}=1,2\sqrt{\cfrac{c\cdot S_{Rt}}{b_s\cdot f_d}}\)
gdzie:
\(t_{min}\) - grubość minimalna blachy czołowej w połączeniach niesprężystych prostych obciążonych statycznie \([m]\),
\(c\) - odległość między krawędzią spoiny a brzegiem otworu na śrubę \([m]\),
\(S_{Rt}\) - nośność obliczeniowa śruby na rozciąganie lub siła w śrubie najbardziej obciążonej \([N]\),
\(b_s\) - szerokość współdziałania blachy przypadająca na jedną śrubę \([m]\),
\(f_d\) - wytrzymałość obliczeniowa stali blachy czołowej \([Pa]\).
\(t_{min}\) - grubość minimalna blachy czołowej w połączeniach niesprężystych prostych obciążonych statycznie \([m]\),
\(c\) - odległość między krawędzią spoiny a brzegiem otworu na śrubę \([m]\),
\(S_{Rt}\) - nośność obliczeniowa śruby na rozciąganie lub siła w śrubie najbardziej obciążonej \([N]\),
\(b_s\) - szerokość współdziałania blachy przypadająca na jedną śrubę \([m]\),
\(f_d\) - wytrzymałość obliczeniowa stali blachy czołowej \([Pa]\).
Wzór na grubość minimalną blachy czołowej w połączeniach niesprężystych prostych obciążonych statycznie - jak stosować w praktyce?