Model Ostwalda de Waele wyrażony jest wzorem:
\(\tau=k\dot\gamma^{n_1}\)
\(\tau=k\dot\gamma^{n_1}\)
gdzie:
\(\tau\) - naprężenie styczne \([\cfrac{N}{m^2}]\),
\(\dot\gamma\) - szybkość ścinania \([\cfrac{1}{s}]\),
\(n_1\) - parametr reologiczny bezwymiarowy \([-]\),
\(k\) - doświadczalnie wyznaczony parametr reologiczny \([\cfrac{N\cdot s}{m^2}]\).
\(\tau\) - naprężenie styczne \([\cfrac{N}{m^2}]\),
\(\dot\gamma\) - szybkość ścinania \([\cfrac{1}{s}]\),
\(n_1\) - parametr reologiczny bezwymiarowy \([-]\),
\(k\) - doświadczalnie wyznaczony parametr reologiczny \([\cfrac{N\cdot s}{m^2}]\).
Model Ostwalda de Waele - wzór - jak stosować w praktyce?