Eszkola

Wzór na najwyższą siedmiodniową temperaturę nawierzchni wzór

Wzór na najwyższą siedmiodniową temperaturę nawierzchni ma postać:

\(T_{max}^d=54,32+0,7\cdot \tilde{T}_{max}^a-0,0025\phi^2-15,14 \log\left(d+25\right)-z(\left(9+0,61\sigma_a^2\right)^{0,5}\)

gdzie:

\(T_{max}^d\) - najwyższa temperatura nawierzchni na głębokości \(d\) \([^oC]\),

\(d\) - głębokość \([mm]\),

\(\tilde{T}_{max}^a\) - najwyższa wartość średniej siedmiodniowej maksymalnej temperatury powietrza \([^oC]\),

\(\phi\) - szerokość geograficzna stacji meteorologicznej \([^o]\),

\(\sigma_a\) - odchylenie standardowe \(\tilde{T}_{max}^a\) \([^oC]\),

\(z\) - parametr tablicowy standardowego rozkładu normalnego równy 2,055, jeśli poziom ufności wynosi 98% \([-]\).



Wzór na najwyższą siedmiodniową temperaturę nawierzchni - jak stosować w praktyce?

5-4 =