Eszkola

Wykorzystanie energii geotermalnej

Przydatne kalkulatory i narzędzia

Energia geotermalna (geotermiczna) jest wewnętrznym ciepłem Ziemi, nagromadzonym w skałach oraz w wodach wypełniających pory i szczeliny skalne. Przyjmuje się, że w jądrze Ziemi panuje temperatura dochodząca do ok. 6000 oC, spowodowana rozkładem pierwiastków promieniotwórczych. W wyniku różnicy temperatur między wnętrzem a powierzchnią Ziemi (średnia temperatura ok. 15 oC) następuje przepływ strumienia ciepła geotermalnego. Znajdująca się w głębi Ziemi płynna magma wydostaje się niekiedy na powierzchnię ziemi w postaci lawy wulkanicznej. Jednak znacznie częściej niż lawa wydobywa się ogrzana przez magmę woda, występująca w formie gorących źródeł i gejzerów.

W zależności od temperatury wody energię geotermiczną można podzielić na:
  • niskotemperaturową (30 – 100oC),
  • średniotemperaturową (100 – 180oC),
  • wysokotemperaturową (180 – 350oC).
Energia geotermalna była wykorzystywana już w czasach starożytnych do gotowania, ogrzewania domów oraz kąpieli. Dopiero wraz z rozwojem technik wiertniczych i geologii energię zaczęto wykorzystywać do produkcji ciepła i elektryczności na potrzeby przemysłowe oraz gospodarstw domowych. Energię geotermiczną można pozyskiwać w postaci ciepła wody nagrzanej we wnętrzu Ziemi. Aby ją otrzymać należy dowiercić się do jej pokładów. Szczególnie dużo jest jej w okolicach wulkanicznych, gdzie może wypływać na powierzchnię w postaci gejzerów. Innym sposobem wykorzystania energii geotermicznej jest wtłaczanie do ziemi wody zimnej a odbieranie podgrzanej po wymianie ciepła z rozgrzanymi skałami. Odbywa się to dzięki dwóm otworom wiertniczym – pierwszym wtłacza się zimną wodę, a drugim wyprowadza się gorącą wodę lub parę wodną. W skorupie ziemskiej wykonywane są odwierty do głębokości 5 km, jednak opłacalne są tylko te do 2 km. W zależności od głębokości wiercenia można otrzymać energię geotermiczną niskotemperaturową, na głębokości od 1000 – 2500 km, średniotemperaturową – w okolicach wulkanicznych na głębokości ok. 1000 m oraz w sedymentacyjnych zbiornikach znajdujących się na głębokości 2500 – 4000 m oraz energię wysokotemperaturową znajdującą się w rejonach wulkanicznych.

Domowym sposobem wykorzystania energii geotermalnej, są pompy ciepła. Wykorzystują one energię ziemi pobieraną z odwiertów pionowych (na głębokość od 30 do 150 m) lub poziomo ułożonych wymienników zakopanych na głębokości od 1,5 do 2 m, w zależności od poziomu przemarzania i głębokości wód gruntowych.

W Polsce energia geotermalna ma duży potencjał, bowiem na ok. 80% powierzchni kraju znajdują się trzy geotermalne niecki osadowe. Ze względu na głębokość występowania wód geotermalnych, których temperatura wynosi 30 – 130 oC  możliwe jest wykorzystanie 40 % obszaru kraju. Znajdują one zastosowanie głównie do celów grzewczych i technicznych.

Do zalet energii geotermalnej można zaliczyć:
  • nieszkodliwość dla środowiska, brak zanieczyszczeń,
  • brak  niekorzystnego wpływu na krajobraz,
  • stosunkowo niskie koszty eksploatacyjne instalacji,
  • możliwość pozyskiwania w pobliżu miejsca użytkowania,
  • dostępność niezależna od warunków pogodowych i klimatycznych.

Wady energii wnętrza Ziemi są następujące:
  • mała dostępność (dogodne warunki do jej wykorzystania występują w niewielu miejscach),
  • wysokie koszty inwestycyjne,
  • podczas pobierania energii istnieje niebezpieczeństwo zanieczyszczenia atmosfery, a także wód powierzchniowych i głębinowych przez szkodliwe gazy i minerały,
  • ryzyko przemieszczenia się złóż geotermalnych.

Wykorzystanie energii geotermalnej Wasze opinie

8-1 =