Wzór na entalpię swobodną dla reakcji elektrochemicznych ma postać:
\(-\Delta G=zFE\)
\(-\Delta G=zFE\)
gdzie:
\(\Delta G\) - entalpia swobodna \([\frac{kJ}{mol}]\),
\(z\) - liczba elektronów biorących udział w procesie jednostkowym \([-]\),
\(F\) - stała Faradaya, \(F= 9,648670\cdot 10^4[\frac{C}{mol}]\),
\(E\) - siła elektromotoryczna ogniwa \([\frac{kJ}{C}]\).
\(\Delta G\) - entalpia swobodna \([\frac{kJ}{mol}]\),
\(z\) - liczba elektronów biorących udział w procesie jednostkowym \([-]\),
\(F\) - stała Faradaya, \(F= 9,648670\cdot 10^4[\frac{C}{mol}]\),
\(E\) - siła elektromotoryczna ogniwa \([\frac{kJ}{C}]\).
Wzór na entalpię swobodną dla reakcji elektrochemicznych - jak stosować w praktyce?